Solarcentury en Stiphout

Jeremy Leggett verkoopt Solarcentury
Jeremy Leggett (geboren in 1954) is een beroemde sociale ondernemer, die een grote reputatie heeft in de strijd tegen een opwarmend klimaat en meer speciaal in de ontwikkeling van zonne-energie. Zie https://en.wikipedia.org/wiki/Jeremy_Leggett .

Leggett in 2007
By Peter Ellis at English Wikipedia, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=4529014


Hij is in Oxford afgestudeerd als aardwetenschapper, en werkte daarna van 1978–1989 als onderzoeker aan de Royal School of Mines, Imperial College , een mede door de olie-industrie gefinancierde instelling. De laatste vier jaar combineerde hij dat met het opzetten en leiden van het Verification Technology Information Centre (VERTIC), een onafhankelijke instelling die internationale verdragen controleert ( https://www.vertic.org/ ). Hij zat ook bij de Pugwash, een ontwapeningsorgnisatie van wetenschappers.

Leggett nam ontslag bij het Imperial College werd van 1989–1996 campagnevoerder tegen de klimaatverandering voor Greenpeace.

In 1989 richtte hij Solarcentury op, een bedrijf dat zonneparken ontwikkelt en bouwt. Tot 1996 was hij CEO, daarna bestuursvoorzitter en directeur. En eigenaar. ( www.solarcentury.com )

Nu Leggett de pensioengerechtigde leeftijd bereikt heeft, heeft hij Solarcentury verkocht aan de Noorse staatsonderneming Statkraft. Dat maakte hij bekend in zijn (gratis) nieuwsbrief van 03 november 2020 – de staat als eigenaar van de productiemiddelen. Leggett verwacht dat Solarcentury door de grote financiële Noorse reserves veel meer invloed kan gaan uitoefenen.
Zie www.solarcentury.com/nl/statkraft-neemt-solarcentury-over/ .

Leggett gaat aan landherstel en bosbouw doen
Van de helft van de opbrengst van zijn aandelen (ongeveer 4 miljoen pond) heeft Leggett de 500 hectare grote Bunloit Estate gekocht in Schotland, nabij Loch Ness. Zijn plannen heeft hij op zijn website weergegeven onder https://jeremyleggett.net/2020/11/03/solarcentury-bought-by-statkraft-what-it-means-and-what-i-will-do-next-in-my-campaigning-on-the-climate-crisis-and-for-social-reform/  . De pagina opent met een afbeelding van een kop boven een artikel uit de krant The Scotsman, naar welk artikel op de website doorgeschakeld kan worden.

Leggett op Bunloit Estate


Leggett stelt dat de opwarming van het klimaat alleen tegen te gaan valt door enorme hoeveelheden CO2 uit de lucht te halen. Op Bunloit kan dat door de heraanplant van inheemse bomen, herstel van turfmoerassen, en bodemherstel.
Ook wil hij bosbouw gaan doen, eerst met de Douglas sparren die er nu staan en, na kap en herplant, met inheemse bomen. Het hout gaat naar Makar, een fabrikant van klimaatneutrale houten woningen in Inverness ( https://makar.co.uk/ ). Een kuub hout is goed voor de opslag van een ton CO2 .
Naar Scandinavische gewoonte worden er meer bomen herplant dan gekapt.

Het geheel aan activiteiten moet ook economische en sociale voordelen gaan krijgen, zoals werkgelegenheid en een kleine meubelmakersschool.

De Scotsman zag het helemaal zitten.

Huis van Makar


Solarcentury in Nederland
Solarcentury heeft in Nederland grote projecten uitgevoerd.

Bekend is het 44MWpiek project op de jarosiet-stortvelden van de zinkfabriek in Budel (goed voor ongeveer 0.16PJ = 0.044TWh per jaar). Dat is gebouwd met steun van de provincie en de gemeente Cranendonck, en is nu voor 20% van Solarcentury en voor 80% van het Duitse Encavis AG. Een tijd lang was dit het grootste park van Nederland .

Nu is dat het zonnepark in Vlagtwedde, dat op ruim 110 hectare 350.000 zonnepanelen parkeert, samen goed voor 104MWpiek en dat is weer goed voor 0,36PJ = 0,1TWh per jaar. Dat zijn tenminste getallen die enigermate zoden aan de dijk zetten. Zie www.solarcentury.com/how-to-build-the-biggest-solar-farm-in-the-netherlands/ .
Vlagtwedde is uitgevoerd in samenwerking met PowerField, een onderneming met een minder solide reputatie. Powerfield is  beschuldigd van prijsopdrijving van grond door abc-constructies. Voormalig staatssecretaris Henk Bleker (CDA) zat al in de adviesraad en is sinds kort algemeen directeur ( www.ad.nl/politiek/henk-bleker-directeur-van-omstreden-zonnebedrijf~a79fce04/ ).

Solarcentury is ook bekend van het park op Ameland en is nu bezig langs de A1 bij Apeldoorn.

Zonnepark Budel


Solarcentury in Stiphout
En nu wordt Solarcentury aangeroepen in Stiphout.
Zie www.ed.nl/helmond/natuur-telt-bij-zonnepark-stiphout~a74f8cfb/ en www.ed.nl/helmond/solarcentury-wil-een-zonnepark-bouwen-in-helmond-geen-panelenveld-in-onze-achtertuin-zeggen-deze-stiphoutenaren-br-br~af3a1bcc/ .

Van Bokhoven woont er al jaren, en zijn schoonfamilie heeft er decennia grond. De aangekochte grond is in naam agrarisch, maar het is  een oude afvalstort en je kunt  er niets mee, zegt Van Bokhoven. Vroeger stonden er stalen loodsen en nu is het een gribuszooi.
Ook buurtgenoten en de gemeente Helmond hebben grond verkocht, waardoor Solarcentury nu 22 hectare heeft, waarvan 13 hectare voor de panelen gebruikt gaat worden (goed voor ongeveer 0,04PJ = ca 0,01TWh).
Het plan wordt gecombineerd met natuurontwikkeling. De Universiteit van Wageningen volgt de biodiversiteit.
De vergunning is inmiddels aangevraagd.

Van Bokhoven heeft Solarcentury geselecteerd omdat dat bedrijf een goede reputatie heeft “het zijn geen cowboys”.
Solarcentury heeft 300 brieven verspreid en aan diverse keukentafels gepraat. Het is niet duidelijk wat daar gezegd is. De krant maakt geen melding van participatieafspraken, hetgeen niet wil zeggen dat die er niet zijn. Voor dit soort situaties is de Gedragscode Zon op Land bedoeld.

Ondanks de zendingsarbeid van Solarcentury vindt een groep bewoners uit Stiphout de plannen ‘een ramp’. Op de protestfoto in de krant stonden ongeveer 25 mensen en die willen tot de hoogste rechter.

Desalniettemin zal ook Helmond zijn RES-verplichtingen moeten nakomen. Ik hoop dat de plannen doorgaan.

2 thoughts on “Solarcentury en Stiphout”

    1. Ik ben het volledig met Thomas Teurlings van Groen Links eens. Met PV-panelen op daken kom je in de verste verte niet aan de hoeveelheden die je nodig hebt.
      Na daken komen altijd ‘rommelgronden’ als volgend alternatief. Naar ik begrijp, is minstens een deel van het beoogde terrein een oude vuilstort waarvoor geen praktisch ander gebruik mogelijk is, en wordt een deel van het gebied groen ingericht. Dat kan een aanmerkelijke verbetering zijn. Als u de systematiek van de zonneladder volgt, zijn gebieden als deze het logische vervolgalternatief.

      Ik heb de RES-stukken, mag ik wel zeggen, zeer uitvoerig bestudeerd. Zie elders op deze site over de RES MRE.

      Het is een misvatting dat met de RES het Klimaatakkoord uitgevoerd is. De RES is een tussenimpuls die goed is voor ongeveer 30% van de huidige elektriciteitsvraag en om ongeveer 20% van de huizen van het gas af te krijgen. Met de RES-sen is het probleem dus niet opgelost. En als er een waterstofeconomie komt en de industrie en het transport fossielvrij gemaakt gaat worden, zal de elektriciteitsvraag sterk groeien. De RES is een tussenimpuls, geen eindresultaat.

      De zoekgebieden in de MRE-RES zijn schetsmatig ingevuld en niet politiek geaccordeerd. De invulling is niet onderbouwd met de onderliggende landschapsvisie. Mede daarom is de RES MRE een zwak stuk. De MRE heeft een PlanMER-procedure ingesteld om de grootschalige opwek van wind en zon in kaart te brengen.

      Ik begrijp dat aanwonenden het vervelend vinden dat hun landschap verandert, maar ik vrees dat Nederland daaraan niet gaat ontkomen. Zonder verduurzaming van de elektriciteitsproductie geen klimaataanpak.
      En geen klimaataanpak, dan meer kans op droogteperiodes en bosbranden. Moet u zich eens voorstellen dat door toedoen van bewoners de nabijgelegen dennebossen verhoogde kans hebben om in brand te vliegen.

      Misschien toch wat mee meegaan in de aanpak van de klimaatverandering?

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.